سلام

بيا توي آسمون دلم پر بزن . چرخ بزن چرخ بزن . چشامو دربيار و زير پات بذار تا ته پاي عشقو ببوسم . تا با خونم بهت بگم من مارم. من افعي . من روباه . من يه ديوونه بي سر و پا كه اشتباهي توي اين برهوت افتاده ام . راست راست : نه هوشي دارم و نه عقلي و نه ذوقي . فقط يه تشنه . يه خسته .يه بال سوخته . يه بي آشيونه . يه پلاس خفن . يه بچه عفن .

من ننگ افغاني بودنو تو صورتم دارم و لي تو خال مقدس ايروني بودنو . اين دو تا نمي تونن توي سرزمين پاكي و صفا هم آشنا باشن .نمي تونن با هم همدل و همدرد و همراز باشن. منو ببخش كه يه كمي هم خوب نيستم .يه ذره رحم و انصاف ندارم . شايد اينا آخرين نواي من برات باشه يه كمي تحمل و صبر كن .

يه ترونه و درد افغاني :

خسته از زجر زمانه/ بي وطن بي آشيانه/ بي بهار و بي ترانه/ اي پرستوي مسافر در غروب بي نشانه / زمانه اين زمانه قدر آدم را نمي دانه/ در بساط خاطر آدم جز غم دنيا نمي مانه و ...... خدا نگهدارت و سخي مددگارت اي خواهر خوب ومهربان و زيبا . از تو سپاس كه مرا با زيبايي آشنا كردي .

تا ابد فراموشت نمي كنم .